Pchła Szachrajka podbiła serca

To, co wydarzyło się w Mosińskim Ośrodku Kultury 11 grudnia najlepiej oddają świetne reportaże Anny Gratkowskiej i „Mola Książkowego”, a także wypowiedzi Zofii Staniszewskiej oraz Krystyny Przynogi. Nie komentujemy, serdecznie gratulujemy i życzymy wielkich sukcesów.

Chcecie bajki? Oto bajka:

Była sobie Pchła Szachrajka.

Niesłychana rzecz po prostu,

By ktoś tak marnego wzrostu

I nędznego pchlego rodu

Mógł wyczyniać bez powodu

Takie psoty i gałgaństwa,

Jak pchła owa, proszę państwa…

(Jan Brzechwa)

pchła szachrajka – na scenie

Pchła Szachrajka podbiła serca widzów

Piątkowy wieczór mogłam spędzić w domu, zastanawiając się, co przygotować na Święta i jak znaleźć czas, by to zrobić. Tymczasem znalazłam się w gronie 230 szczęśliwców, którymi śmiało można nazwać publiczność premierowego spektaklu teatru amatorskiego Skryptorium w Mosinie.

Grupa teatralna wystawiła „Pchłę Szachrajkę” według Jana Brzechwy w reżyserii Danuty Nowak-Połczyńskiej.

Opłacało się przyjechać wcześniej, by zająć dobre miejsca. Sala Reprezentacyjna Mosińskiego Ośrodka Kultury szybko zapełniła się gośćmi. Nic dziwnego, był to szczególny wieczór – po raz pierwszy po ponad sześćdziesięcioletniej przerwie scena w Mosińskim Ośrodku Kultury znów stała się sceną teatru amatorskiego. O 19.00 zgasły światła i stało się – zostałam wciągnięta w wir przygód tytułowej Pchły.

pchla szachrajka – na scenie

Już w pierwszych chwilach od pojawienia się na scenie głównej bohaterki wszystko było jasne. Obsadzona w roli głównej Jolanta Ossowska okazała się stworzona do tej roli. Ton głosu, mimika, gestykulacja – jednym słowem całokształt gry aktorskiej sprawił, że Pchła Szachrajka była doskonała. Ale nie ustępowali jej pozostali aktorzy wcielający się w role Warszawianek, Żuka, Panny Kiki czy Słonia Jombo. Świetne kreacje i szybkie zwroty akcji sprawiły, że publiczność bawiła się doskonale, czego dowodziły częste salwy śmiechu. Atmosferę dodatkowo podgrzewał fakt, że na scenie podziwialiśmy nie tylko aktorów, ale przecież naszych znajomych, sąsiadów, kolegów z pracy czy nawet członków rodziny. Takich wrażeń nie zapewni nam żaden inny teatr na świecie. Na słowa uznania zasługują nie tylko ci, którzy występowali na scenie, ale też osoby, które pracowały nad scenografią, oprawą muzyczną czy oświetleniem. Spektakl był dopracowany w każdym calu.

I tu właśnie przychodzi mi na myśl, że określenie „teatr amatorski” jest trochę krzywdzące. Pozwala nam traktować sprawę z przymrużeniem oka, jest taką „furtką” na wypadek, gdyby coś poszło nie tak. Ale co, jeśli wszystko uda się wspaniale?

Teatr amatorski w Mosinie zapoczątkowany został w październiku 2013 dzięki Joannie Kaczmarek. Po dwóch latach regularnych spotkań, prób i nauki członkowie grupy zafundowali nam świetną rozrywkę. Myślę, że istotę działania Skryptorium w stu procentach oddają słowa Zosi Staniszewskiej, która na początku działania grupy teatralnej mówiła: „Najważniejszymi korzyściami płynącymi z warsztatów teatralnych jest rozbudzenie wyobraźni twórczej, pozbycie się tremy i pokonanie nieśmiałości, zyskanie większej świadomości ciała i oczywiście doskonała zabawa.” Tej ostatniej na pewno w piątkowy wieczór nie zabrakło.

Czekam z niecierpliwością na dalsze efekty spotkań „ludzi nie związanych zawodowo ze sceną, zwyczajnych, którym zamarzyły się rzeczy niezwykłe.”

Anna Gratkowska

występ teatralny

Tutaj jakieś zdjęcie i dalej tekst, który jest poniżej: „Była sobie mieścina…”

A potem w ramce lub innym drukiem te zaznaczone na niebiesko

Była sobie mieścina o wdzięcznej nazwie Mosina,

I nadszedł grudnia jedenasty z godziną około dziewiętnastej…

Tak moglibyśmy zacząć rymowaną opowieść o tym, co się wydarzyło 11 grudnia 2015 roku. Tego dnia miała miejsce premiera pierwszego przedstawienia teatru amatorskiego „Skryptorium”. Teatr powstał niedawno przy Mosińskiej Bibliotece Publicznej i Mosińskim Ośrodku Kultury. Wystawiano „Pchłę Szachrajkę” według bajki Jana Brzechwy. Reżyserowała Danuta Nowak-Połczyńska, obsada przedstawienia była następująca: Narrator 1 – Joanna Kaczmarek, Narrator 2 – Karolina Talarczyk – Wieczorek, Pchła Szachrajka – Jolanta Ossowska, Słoń Jombo – Michał Staniszewski, Warszawianki – Eleonora Talarczyk, Dorota Antkowiak, Hanna Pawliczak, Aleksandra Pruchniewska, Kamila Grzelczak, Maszynista – Marcin, Sędzia – Piotr Demuth, Panna Kika – Zofia Staniszewska. Inspicjentem była Joanna Niemczewska, za światło i dźwięk odpowiadał Piotr Demuth.

Z chwilą, gdy na scenie podnosiła się kurtyna, wśród widowni zgromadzonej na premierze, panował nastrój oczekiwania i przekonania, że wszyscy zostali zaproszeni na przedświąteczny występ szkolny. Jednak, gdy wybrzmiał „dżingiel” w/w trupy teatralnej, którym jest zgrzyt klucza w nienaoliwionym zamku starych i zardzewiałych w zawiasach drzwi, zapowiadający otwarcie wrót do świata teatru w Mosinie, szybko się okazało, że to nie szkolna akademia, a teatru naszego „alchemia”. Przez całe 75 minut trwania sztuki z widowni odzywały się gromkie salwy śmiechu przeplatane oklaskami, a w finale ostatniej sceny zgotowano aktorom i organizatorom owacje na stojąco. Gdzieniegdzie wśród publiczności można było nawet dostrzec błysk płynącej spod powiek łzy wzruszenia, ocieranej ukradkiem, bo niektórzy goście wśród osób stojących na scenie odnaleźli swoich najbliższych, współpracowników, wychowanków, kolegów i nie spodziewali się oni, że to ich znajomi pozwolą im na spotkanie ze sztuką teatralną właśnie tu, w Mosinie, z dala od centrów kulturowych wielkich miast. Wszyscy uczestnicy tego wydarzenia, wraz z przedstawicielami Gminy Mosina, Mosińskiego Ośrodka Kultury i Mosińskiej Biblioteki Publicznej, która pomogła zrealizować to przedsięwzięcie z wielką przychylnością i zaangażowaniem, wyrazili nadzieję na następne przedstawienia. I rzeczywiście, już wkrótce, 15 stycznia 2016 roku odbędzie się kolejne wystawienie „Pchły Szachrajki” z udziałem w/w aktorów i w oprawie przygotowanej przez tych samych organizatorów. Czekamy z niecierpliwością na kolejne odsłony, nie tylko bajki Brzechwy, ale innych, nowych sztuk i form, w których będziemy mogli oglądać zespół teatru „Skryptorium”.

Mól Książkowy

—————————————————————————————————————–

Dla nas były to wielkie emocje, prawie nikt z nas nie miał doświadczenia scenicznego. Bardzo długo przygotowywaliśmy się do premiery, włożyliśmy w spektakl mnóstwo czasu i energii, i nie byliśmy do końca pewni efektu. Na szczęście publiczność mieliśmy wspaniałą, której żywiołowa reakcja, śmiechy i oklaski, bardzo pomogły nam przełamać tremę. Teatr amatorski Skryptorium gromadzi ludzi nie związanych ze sceną, zwyczajnych, którym zamarzyły się rzeczy niezwykłe…

Zofia Staniszewska

Tak jak mówiłam po premierze, teatr narodził się przypadkowo. Było Narodowe Czytanie Fredry. Zwykle opieramy się na zaprzyjaźnionym gronie, ale też dajemy informację, apel do wszystkich. Zachęcając do wspólnego czytania „Ślubów panieńskich” specjalnie nie liczyłyśmy na odzew. I słusznie, bo zgłosiła się tylko jedna osoba: młoda, skromna, o ciekawej barwie głosu, która po kilku dniach przyszła do mnie ponownie z propozycją założenia przy bibliotece amatorskiego teatru. Czytając Fredrę, przypomniała sobie jak to jeszcze w szkole w Grzybnie grała w szkolnym teatrze amatorskim. Narodziny mosińskiego teatru zawdzięczamy Joannie Kaczmarek Pierwsze spotkania grupy prowadziła właśnie Joasia. Zespół zaczął szukać specjalisty od emisji głosu. Wybór padł na Danutę Nowak-Połczyńską, która wniosła doświadczenie i decyzją zespołu została reżyserem. Oczywiście ciężko by się pracowało bez udziału Mosińskiego Ośrodka Kultury, który również przyjął patronat nad powstałą grupą teatralną.

Krystyna Przynoga

—————————————————————————————————————–

Fot. Tomasz Gratkowski