Wyprawa na Wyspę Zamkową

Kilka tygodni temu mosiński oddział Akcji Katolickiej zorganizował spacer po Wielkopolskim Parku Narodowym. Uczestnicy mieli okazję zobaczyć zameczek na Wyspie Zamkowej, na Jeziorze Góreckim. Jest on dobrze widoczny tylko wtedy, kiedy z drzew opadną liście.

Neogotycki zameczek otrzymała w posagu od swojego brata Tytusa polska patriotka Klaudyna z Działyńskich Potocka. Na początku XIX w. wyspa należała do dóbr kórnicko – trzebawskich, będących w rękach rodziny Działyńskich. W posagu Klaudyna otrzymała również dwór w Trzebawiu. Z Trzebawia na wyspę przeprawiano się łodzią, a zimą po lodzie. Po wybuchu Powstania Listopadowego brat Klaudyny Tytus Działyński wraz ze szwagrem Bernardem Potockim wyruszyli do Warszawy. Niebawem dołączyła do nich Klaudyna. Udział w powstaniu zmusił Potockich do emigracji, z której Klaudyna nigdy nie powróciła do swojego majątku. Po opuszczeniu przez właścicieli, zameczek zaczął popadać w ruinę. W okresie Wiosny Ludów wojska wycofujące się z Rogalina ukrywały się w trzebawskich lasach. Podobno ich kwatery mieściły się na Wyspie Zamkowej. W maju 1948 roku wojsko pruskie ostrzelało zameczek poważnie go uszkadzając. Próby jego odbudowy nigdy nie podjęto.

Zakończenie wyprawy (z poczęstunkiem) nastąpiło w Mosinie, u Sióstr Uczennic Krzyża. Mogliśmy bliżej poznać charyzmat zgromadzenia. Przybliżyła go siostra Jadwiga Dymna. W swej nazwie – Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża- podkreśla radykalne życie nacechowane przykazaniem miłości, dzięki któremu rozpoznaje się uczniów Chrystusa. Codzienność Sióstr Uczennic Krzyża naznaczona jest wzajemnym przenikaniem apostolstwa i kontemplacji. Początki tej zakonnej wspólnoty sięgają roku 1982. Wtedy to decyzję o oddaniu siebie Panu Bogu na wyłączność podejmowały pierwsze dziewczęta. Pięć pierwszych kandydatek do nowej wspólnoty oddało swoje życie w ofierze za Kościół i świat, za wieczne zbawienie wszystkich. W święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 15 sierpnia zawierzyły swoje powołanie Maryi, obierając Ją za swoją Matkę. Założycielka, siostra Christiana, jeszcze będąc w Zgromadzeniu Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, zapoznała się z nauczaniem Soboru Watykańskiego II. Zafascynowały ją szczególnie te dokumenty, które dotyczyły roli oraz posłannictwa ludzi świeckich w Kościele i świecie. Zbiega się to z zapoznaniem siostry z Ruchem Pomocników Matki Kościoła zainicjowanym przez Księdza Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Od początku istnienia Wspólnoty Sióstr ważne było, aby pomagać ludziom świeckim, odkrywać ich powołanie oraz odpowiadać na nie tak, żeby ludzie ci mogli dojść do pełni świętości na drodze swojego życia. Siostry starają się formować świeckich w taki sposób, by stawali się apostołami Chrystusa w świecie, by potrafili przez świadectwo własnego życia pociągać innych do Boga. Świeckie apostolstwo ma realizować się przez modlitwę, ofiarę za tych, którzy są najdalej od Boga, oraz poprzez czyny apostolskie. Uczennice Krzyża tworzą i współpracują z Centrum Formacji Świeckich, Fundacją Dom na skale, Dom w Czmońcu.

Anna Kreczmer