Archiwum 2016

Dnia 26 sierpnia 2016 r. odszedł do Pana nasz pracownik Bogdan Janowski. Był niezwykle dobrym i szlachetnym człowiekiem.

Odpowiedź wydaje się prosta – ludzie zbierają to, co daje im satysfakcję, co jest dla nich ciekawe, oryginalne lub cenne. Jedni zbierają dzieła sztuki, inni stare monety, porcelanę, książki, obrazy. Jeszcze inni gromadzą znaczki pocztowe, widokówki, stare guziki lub stare srebra. Po prostu gromadzą to, co sprawia, że oni sami stają się inni – oryginalni w swoich środowiskach.

Z Bogdanem Warownym, który od 20 lat z pasją maluje Rogalin: dęby rogalińskie, pałac, aleję grabowo – lipową, powozownię, łęgi rogalińskie, rozlewiska, rozmawia Dorota Lisiak.

Bogdan Warowny, ur. w 1957 roku w Warszawie malarz, uczeń Jana Tarasina, twórca obrazu Chrystusa Miłosiernego w kościele Św. Krzyża w Warszawie, autor wystawy indywidualnej i kilku wspólnych zorganizowanych w Mosińskim Ośrodku Kultury. Jest jednym z niewielu malarzy, którzy utrzymują się z realizacji swojej pasji.

Od tygodnia w Mosinie dzieją się dla mieszkańców Mosiny rzeczy dziwne, bądź niezrozumiałe. Najpierw pojawiły się portrety w witrynach sklepowych. Potem hasła, które umieściliśmy na dworcu, w przychodni i na słupach ogłoszeniowych. Są wśród nich zdania „Nie poddawaj się stary” , „Jednorożce ratują Mosinę”, „obywatel zdecyduje co w Mosinie się zbuduje” itp.

Od 1 września br., we wszystkie noce z piątków na soboty oraz z sobót na niedziele na linii nr 651 uruchomione zostaną kursy nocne.

– Co by tutaj nie powiedzieć, to jest jakaś legenda, która nasze miasto rozsławia, a przecież w każdej legendzie tkwi odrobina prawdy – tak zaczął swoją krótką opowieść pan Jacek. Jak dokładnie było, tego nie wiem, bo wszystkie wiadomości są przekazywane, wie pan, pocztą pantoflową „na imieninach” i w gronie rodzinnym.

„Żyje się tylko raz, ale jeśli się człowiek postara, to ten raz wystarczy” (Joe Louis)

Biegam od kilku lat – różne dystanse, w zróżnicowanym terenie. Już nie pamiętam, kiedy pojawiła się myśl, że może by spróbować pobiegać po górach. Góry kocham i podziwiam od dawna z każdej możliwej strony: wspinam się, wędruję, zwiedzam jaskinie, zimą jeżdżę na nartach. Ale biegów górskich nie próbowałam nigdy, już samo wędrowanie na co wyższe szczyty wydawało mi się dość dużym wysiłkiem. Moja ciekawska natura nie pozwoliła jednak o sobie zapomnieć i kiedy tylko myśl o biegach górskich zakiełkowała w mojej głowie, wiedziałam, że nie odpuści.

Na łamach Gazety zdarzyło mi się już popełnić w zeszłym roku artykuł o Józefie Mackiewiczu. Cóż to jednak jeden, krótki tekst! To jak kropla w morzu potrzeb rozpropagowania jego pism, które niewątpliwie powinny być znane szerszemu gronu odbiorców. Stąd też postanowienie, iż od czasu do czasu będę wracał do omawiania twórczości tego zdecydowanie niedocenianego, wybitnego polskiego pisarza.

Każdy kto interesuje się bezpieczeństwem w ruchu drogowym doskonale wie o tym, jak wiele zmienił dostęp do kamer, nagrywających zdarzenia drogowe. Dzięki nim, bezpieczeństwo w ruchu samochodowym w znaczy sposób wzrosło. Dzięki wielkiej świadomości na temat tego, że możemy być nagrywani przez inny samochód, jako kierowcy zachowujemy się o wiele bardziej odpowiedzialnie i nie ryzykujemy wiedząc o tym, że nasza nieodpowiedzialna jazda, może zostać nagrana przez drugą osobę.

Ale jaka to przygoda! W ciągu niespełna 41 godzin pokonał 240 km w trudnym, górskim terenie, przemierzył siedem pasm gór, poznając granice własnej wytrzymałości. Trudno to skomentować, to „brzmi” jak abstrakcja… Łukasz Przybylski z Mosiny zajął VII miejsce (ex aequo) w jednej z największych imprez biegowych, w IV Dolnośląskim Festiwalu Biegów Górskich.

Mam 40 minut oczekiwania na pociąg do Warszawy. Postanawiam załatwić w tym czasie bilety grupowe na zaplanowany 13 lipca wyjazd mosińskiej młodzieży do Sejmu RP.

Informujemy o zamknięciu następujących przejazdów kolejowych w Mosinie.