Wiązówka błotna – naturalna aspiryna

W dzisiejszych czasach często nadużywamy syntetycznych leków przeciwbólowych typu aspiryna, a tymczasem natura ma nam do zaoferowania roślinę o przeciwbólowym i przeciwgorączkowym działaniu. Roślina ta to wiązówka błotna (łac. Filipendula ulmaria), znana również jako tawuła błotna, tawuła łąkowa, kozia broda, kropidło błotne. Wiązówka kwitnie w czerwcu i lipcu, a można ją spotkać na terenach podmokłych i wilgotnych, na mokrych łąkach, brzegach stawów i strumieni.

Wiązówka błotna

Surowcem leczniczym jest kwiat i ziele wiązówki błotnej. Zbioru dokonujemy przed południem lub w południe w słoneczny dzień. Dokonując zbioru kwiatów, ścinamy sekatorem lub nożyczkami całe kwiatostany i suszymy w naturalnych warunkach, w miejscu przewiewnym i zacienionym. Po wysuszeniu ocieramy kwiaty na sicie albo osmykujemy kwiaty z łodyg. Pamiętajmy by zbioru dokonywać, kiedy nie wszystkie kwiatki są już rozwinięte. Najlepiej, gdy cześć kwiatów jest jeszcze w formie pączków. Kwiaty nie powinny się osypywać. Ziele wiązówki ścinamy również w czerwcu i w lipcu, ścinając ulistnione i zakwitające pędy sekatorem, powyżej zdrewniałej części. Suszymy tak jak kwiaty, ale po wysuszeniu nie osmykujemy kwiatów. Przechowujemy w szczelnie zamkniętych słojach lub pojemnikach.

Wiązówka błotna

Wiązówka błotna zawiera spireinę, salicynę, monotropinozyd, olejek eteryczny, wanilinię, aldechyd salicylowy, salicylan metylu, heliotropinę, garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne i sole mineralne.

Wiązówka błotna wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, dzięki zawartemu w niej kwasowi salicylowemu. Wyciągi z tej rośliny mają przewagę nad syntetycznymi lekami (polopiryna czy aspiryna), ponieważ nie dają skutków ubocznych, takich jak owrzodzenia żołądka i dwunastnicy, czy krwawień z przewodu pokarmowego. Wiązówkę stosujemy w bólach spowodowanych artretyzmem, reumatyzmem, goścem, stanami zwyrodnieniowymi kręgosłupa, a także przeziębieniem. Wiązówka pomaga również pozbyć się z organizmu złogów kwasu moczowego, który jest przyczyną bólu i stanów zapalnych, a także poprawia pracę nerek, dróg moczowych i wątroby, ułatwia zasypianie oraz wykazuje działanie przeciwzakrzepowe.

Przeciwwskazaniem do leczenia wiązówką błotną jest stosowanie syntetycznych leków zawierających kwas acetylosalicylowy (może spowodować znaczne zwiększenia działania przeciwzakrzepowego), astma, owrzodzenia żołądka i dwunastnicy, ciąża, okres karmienia oraz uczulenie na pyłki i uczulenie na salicylany.

Wiązówka błotna

Przepisy na wykorzystanie wiązówki błotnej.

Mleko z wiązówką na bolące stawy i nie tylko

Łyżkę kwiatów wiązówki zalewamy szklanką wrzącego mleka i pozostawiamy do naciągnięcia na 15-20 minut. Kiedy napar przestygnie dodajemy 1-2 łyżeczki miodu, mieszamy i pijemy wieczorem przed udaniem się do łóżka. Taki mleczny napar działa rozgrzewająco, napotnie, przeciwzapalnie, daje również ulgę w bólach stawów, mięśni, kręgosłupa, bólach głowy wywołanych stanem zapalnym zatok, a także ułatwia zasypianie.

Napar z kwiatów wiązówki

Jedną łyżkę kwiatów wiązówki zalewamy szklanką wrzątku i pozostawiamy pod przykryciem przez około 15-20 minut, następnie przecedzamy i pijemy po pół szklanki 3 razy dziennie. Napar oczyszcza organizm ze szkodliwych produktów przemiany materii, a także działa przeciwgorączkowo, przeciwbólowo oraz uspokajająco.

Odwar z kwiatów wiązówki

Zalewamy łyżkę kwiatów ciepłą wodą, doprowadzamy do wrzenia i następnie gotujemy na małym ogniu przez 5 minut i przecedzamy. Odwar stosujemy zewnętrznie w formie okładów na trudno gojące się rany, wysypki, wrzody oraz do płukania słabych i wypadających włosów.

Nalewka lecznicza z ziela wiązówki

Rozdrabniamy 50 gram ziela wiązówki, wkładamy do słoja i zalewamy 500 ml wódki. Pozostawiamy w ciepłym miejscu na okres dwóch tygodni, od czasu do czasu wstrząsamy słojem. Po tym czasie nalewkę przecedzamy i przelewamy do butelek z ciemnego szkła. Przyjmujemy 2-3 razy dziennie po łyżce w przypadku chorób reumatycznych oraz w stanach zapalnych żołądka.

Syrop z kwiatów wiązówki (wersja z pomarańczami)

Zagotowujemy 3 litry wody z 2,5 kg cukru, następnie dodajemy 60 gram kwasku cytrynowego. Do przestygniętego syropu dodajemy 30 kwiatostanów wiązówki oraz 3 wyszorowane pomarańcze pokrojone w plastry lub kawałki (pestki usuwamy) i odstawiamy na 24-36 godzin, mieszając od czasu do czasu. Syrop przecedzamy przez pieluchę, gazę lub ręcznik kuchenny. Podgrzewamy do 80 stopni i napełniamy nim buteleczki lub słoiki, stawiamy „do góry nogami” i przykrywamy kocem. Syrop pijemy w przypadkach przeziębienia z gorączką lub rozcieńczony z wodą jako napój orzeźwiający.

Syrop z kwiatów wiązówki z cytryną

Wlewamy do garnka 2 litry letniej wody, dodajemy 20 kwiatostanów wiązówki, 40 gram kwasku cytrynowego oraz dwie wyszorowane cytryny, pokrojone w kawałeczki lub plasterki (usuwamy pestki) i odstawiamy pod przykryciem na dwa dni. Po tym czasie przecedzamy, dodajemy minimum 1,5 kg cukru, zagotowujemy i gorący przelewamy do butelek lub słoików, stawiamy „do góry nogami” i przykrywamy kocem. Syrop pijemy w przypadku bólu głowy, gorączki oraz w przypadkach bólu reumatycznego

Wierzę, że przekonacie się Państwo do wiązówki i zastąpicie nią dotychczas przyjmowaną aspirynę. Po co nabijać kieszenie firmom farmaceutycznym, kiedy sami możemy „wyprodukować” lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy. Namawiam aby wziąć koszyki i sekatory w garść i wyruszyć na zbiory wiązówki, która roztacza zapach gorzkich migdałów.

Pozdrawiam zatem migdałowo-wiązówkowo,

Willma