Dziurawiec zwyczajny, kolejny cud natury

Dziurawiec zwyczajny (łac. Hypericum perforatum), znany jest również jako dziurawiec pospolity, dzwoniec, krzyżowe ziele, arlika, przestrzelon, ziele św. Jana, świętojańskie ziele, dzwonki Panny Marii oraz krewka Matki Boskiej.

Dziurawiec zwyczajny

Nazwa dziurawiec wywodzi się z tego, że jeśli popatrzymy na listki pod światło, to zobaczymy charakterystyczne punkciki, które wyglądają jak dziurki. W rzeczywistości nie są to dziurki, tylko zbiorniczki olejków eterycznych. Świętojańskie ziele rośnie na polach, łąkach, przydrożach, zboczach i w zaroślach, a zaczyna kwitnąć około 24 czerwca i kwitnie aż do września. Surowcem leczniczym jest ziele i kwiaty dziurawca. Zbioru dokonujemy w słoneczny i suchy dzień, ścinając same kwiaty lub nadziemne części rośliny.

Suche i zdrewniałe fragmenty rośliny usuwamy. Suszymy w suchym, zacienionym i przewiewnym miejscu, a następnie przechowujemy w szczelnych opakowaniach, na przykład trzywarstwowych torbach papierowych. Podczas zbioru dziurawca może pojawić się uczulenie i stany zapalne skóry.

Ziele zawiera glikozydy flawonoidowe, takie jak: hiperozyd, rutozyd i kwercetynę, związki antronoidowe, olejek eteryczny, garbniki, hiperyzynę, kwasy organiczne, fitosterole, pektyny, cukry, kwas askorbinowy, witaminę K i sole mineralne.

Dziurawiec to bardzo wszechstronne i uniwersalne zioło. Substancje zawarte w zielu mają działanie ściągające błonę śluzową przewodu pokarmowego, przeciwzapalne, uszczelniające ściany naczyń włosowatych, żółciotwórczo i żółciopędnie, przeciwskurczowe na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i naczyń krwionośnych. Ponadto ziele działa uspokajająco, przeciwbólowo, zapobiega tworzeniu się kamieni moczowych, wzmacniająco, odtruwająco, przeciwgorączkowo, przeciwdepresyjnie, antybakteryjnie, robakobójczo. To jednak nie wszystko. To wszechstronne zioło stosujemy również w przypadku zapalenia oskrzeli, anginie, grypie i innych dolegliwościach płucnych, oraz nadkwaśności żołądka, bezsenności, bólach głowy, bólach reumatycznych i mięśniowych, a także w leczeniu alkoholizmu. Zewnętrznie natomiast stosujemy w przypadku wrzodów, odmrożeń, odparzeń, trudno gojących się ran, zapalenia jamy ustnej i gardła. To naprawdę długa lista, dlatego właśnie ta roślina jest taka cudowna i wszechstronna.

UWAGA! Dziurawiec powoduje uczulenie na promienie słoneczne, dlatego najlepiej stosować go jesienią, zimą i wczesną wiosną, a podczas kuracji nie należy korzystać z solarium ani przebywać dłużej na słońcu. Dziurawca nie wolno stosować u kobiet w ciąży, a także u osób z uszkodzoną wątrobą. W przypadku stosowania leków zalecanych w ciężkich depresjach również nie wolno stosować tego zioła. Najlepiej stosowanie dziurawca skonsultować z lekarzem.
A teraz trzy sposoby na wykorzystanie dzwonków Panny Marii.

Napar z ziela
Zalewamy dwie łyżki rozdrobnionego ziela dwoma szklankami wrzątku i odstawiamy pod przykryciem na 20 minut. Pijemy po pół szklanki trzy razy dziennie przed jedzeniem w zaburzeniach trawienia aby pobudzić wydzielanie soków trawiennych. Napar ma działanie żółciopędne, moczopędne, rozkurczowe, uspokajające, przeciwbakteryjne, przeciwdepresyjne i wzmacniające. Jako środek przeciwdepresyjny pijemy cztery razy dziennie minimum przez 6 tygodni, jednak kuracja nie powinna trwać dłużej niż 3 miesiące. Zewnętrznie stosujemy do płukania jamy ustnej i gardła, w kaszlu, grypie, a także do okładów na trudno gojące się rany, owrzodzenia, oparzenia i stłuczenia.

Nalewka z kwiatów dziurawca
100 gram świeżych kwiatów wkładamy do słoja i zalewamy pół litrem wódki 70% (zrobionej ze spirytusu), słój zamykamy i odstawiamy w ciepłe, ale nie słoneczne miejsce na dwa tygodnie. Po tym czasie przecedzamy nalewkę i dodajemy 100 gram płynnego miodu i ponownie odstawiamy na trzy miesiące. Pijemy po 10-15 ml dwa razy dziennie w chorobach wątroby, nerek, dróg moczowych. Nalewka ma działanie przeciwzapalne, ściągające, przeciwbakteryjne, żółciopędne, uspokajające, poprawiające trawienie.

Olej dziurawcowy
Bierzemy 10 dag świeżych kwiatów, wkładamy do małego garneczka, dodajemy 2 łyżeczki spirytusu, dokładnie mieszamy i odstawiamy na 30-40 minut. Po tym czasie dodajemy pół litra oliwy z oliwek, garneczek umieszczamy w innym garnku z wodą (kąpiel wodna) i podgrzewamy, ciągle mieszając do chwili kiedy kwiaty staną się kruche, a oliwa zabarwi się na intensywny czerwony kolor. Oliwę przecedzamy, przelewamy do butelek z ciemnego szkła i przechowujemy w chłodnym i ciemnym miejscu. Olej stosujemy w przypadku oparzeń I i II stopnia, odmrożeń, owrzodzeń żylakowych, egzem i ropiejących ran. Olej stosujemy również do masowania przy bólach mięśni, kręgosłupa, nerwów, a także w przypadku półpaśca i obrażeń wysiłkowych.

Przy odrobinie szczęścia i znajomości okolicy znajdziecie Państwo dziurawiec, a wtedy warto mieć przy sobie sekator i koszyk, żeby go zebrać, a potem ususzyć lub zrobić nalewkę czy olej. Naprawdę warto, bo roślin o tak szerokim spektrum działania nie ma wiele.

Pozdrawiam przeciwdepresyjnie i dziurawcowo
Willma