Międzynarodowy Dzień Pszczół i pszczelarstwo w naszym regionie
20 maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Pszczół. O tym, że mieszkamy w krainie miodem płynącej, świadczy fakt, że na prowadzonym przez Instytut Skrzynki szlaku kulinarnym pn.„Smaki Powiatu Poznańskiego” aktualnie znajdują się aż trzy gospodarstwa pasieczne z naszego regionu: Miody Suszka z Mosiny, Sklep pszczelarski w Czmoniu oraz Gospodarstwo pasieczne Ibrona z Puszczykowa.
Historia Międzynarodowego Dnia Pszczół
Jak podaje Instytut Skrzynki, Międzynarodowy Dzień Pszczół został ustanowiony w 2018 roku przez ONZ, z inicjatywy Słowenii. Celem obchodów tego święta jest zwrócenie uwagi na znaczenie pszczół i różnorodności biologicznej w usługach ekosystemowych, a także zagrożeń jakie dla przyrody niosą intensyfikacja rolnictwa oraz zanikanie siedlisk przyjaznych pszczołom.
Znaczenie Pszczół
Pszczoły to najważniejsza grupa owadów zapylających. Pojawiły się około 100 mln lat temu wraz z roślinami okrytonasiennymi (w okresie kredy). Przodkami pszczół są osy grzebiące. Człowiek korzysta z dobrodziejstw produkowanych przez pszczoły miodne już od epoki kamienia, a dokładnej od około 10 000 lat p.n.e. Z jednej strony pozyskujemy od pszczół wyprodukowany przez nie i dla nich miód oraz inne produkty pszczele, tj: pierzga, mleczko pszczele, pyłek kwiatowy, propolis czy wosk pszczeli. Z drugiej strony korzystamy z tego co najcenniejsze z perspektywy człowieka, czyli z zapylania roślin okrytonasiennych. Szacuje się, że plony 84% roślin uprawianych przez człowieka są zależne od pszczół. Pracę tych owadów wyceniono na 22 miliardy euro rocznie.
Różnorodność gatunkowa pszczół
Na świecie występuje 25 000 gatunków pszczół. Najbardziej znanym jest pszczoła miodna (Apis mellifera L.), jednak nie należy przeceniać jej pracy ponad inne gatunki. W Polsce stwierdzono występowanie 470 gatunków, z czego 430 to pszczoły samotnice, 29 gatunków trzmieli i 9 gatunków trzmielców. Wszystkie one odgrywają w przyrodzie bezcenną rolę zapylania roślin .
Historia pszczelarstwa
Pszczelarstwo jest to hodowla pszczół w ruchomych ulach ramowych. Wywodzi się od bartnictwa, czyli hodowli pszczół w barciach, kłodach bartnych lub w nieruchomych ulach kłodowych. Bartnictwo stanowiło jedną z najważniejszych gałęzi gospodarki w Polsce do połowy XIX w., kiedy to zostało zakazane i zastąpione przez pasiecznictwo, a następnie pszczelarstwo. Bartnicy byli społecznością posiadającą własne prawo, zwyczaje, tradycje i obrzędy. Oprócz miodu pozyskiwano najcenniejszy w czasach bartników produkt, czyli wosk pszczeli. Był on wykorzystywany zarówno do konserwacji, odlewnictwa, jak i do wyrobu świec, które przekazywano do kościoła z okazji świąt (np. na Kurpiach wosk pszczeli przeznaczany był na paschał w okresie Wielkanocy). Wosk pszczeli odlewany w postaci kręgów był eksportowany z Polski na tereny całej Europy, m.in. do Niemiec, Francji i Skandynawii. Bartnictwo w 2016 r. zostało wpisane na Krajowa listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego, a w 2020 roku dokonano transgranicznego, polsko-białoruskiego wpisu kultury bartniczej na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO.
Współczesne pszczelarstwo
Warto w tym miejscu wspomnieć, że obecnie pszczelarze, których przodkami byli bartnicy, zajmują się głównie pozyskiwaniem produktów pszczelich, z których najważniejszy jest miód odmianowy (np. rzepakowy, akacjowy, wielokwiatowy, gryczany, spadziowy, lipowy). Miód jest elementem apiterepii, czyli działu medycyny naturalnej, wykorzystującej produkty pszczele w celach leczniczych. Stanowi on także nieodłączny produkt polskiej kuchni. Nadal jest bowiem chętnie wykorzystywany do przyrządzania wielu potraw. Nadaje wyrazistego smaku wyrobom piekarniczym, ciastom czy sosom. Mięsa i ryby przyrządzane z dodatkiem miodu mają wyjątkowy smak i zapach, co potwierdza to, że miód jest powszechnie dodawany do wielu zarówno codziennych, jak i tych bardziej wykwintnych potraw.
Szlak Kulinarny „Smaki Powiatu Poznańskiego”
Na prowadzonym przez Instytut Skrzynki szlaku kulinarnym „Smaki Powiatu Poznańskiego” aktualnie znajdują się trzy gospodarstwa pasieczne: Miody Suszka – Adrian Suszka z Mosiny, Sklep pszczelarski rodziny Sochów w Czmoniu i Gospodarstwo Pasieczne Miody Ibrona z Puszczykowa, dzięki którym słodko płynie życie mieszkańcom i odwiedzającym powiat poznański. W kwietniu br. aż 20 słodkich i wytrawnych przysmaków zostało zgłoszone w konkursie „Palce lizać – przekąski z miodem”. Receptury na te i inne dania znaleźć można w zakładce „Kulinarnium” na stronie www.smakipowiatupoznanskiego.pl.
Źródło: Instytut Skrzynki
Tagi: gmina Mosina, powiat poznański
Wasze komentarze (3)
Radni Gminy Mosina ustalili wysokość uposażenia netto dla burmistrza w wysokości ponad 18 000 zł! Na uposażenie składa się uposażenie zasadnicze netto w wysokości 10 100 zł, dodatek funkcyjny w wysokości netto 3450 zł, dodatek specjalny w wysokości netto 4 065 zł i dodatek za staż pracy w wysokości około 1000 zł! Co daje kwotę razem netto powyżej 18 000 zł. By uzyskać faktyczne dane o zarobkach brutto Burmistrza Gminy Mosina należy doliczyć składki na ubezpieczenia emerytalne w wysokości 19,52%, składki rentowe wysokości 8%, składki chorobowe w wysokości 2,45%, składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 9% oraz podatek od wynagrodzenia przy dochodzie do 120 000 zł 12% i powyżej 120 000 zł 32% podatku. Szanowni Państwo może warto zażądać tabelarycznego zestawienia uposażenia brutto i netto by uzyskać pełną informację co faktycznie „zrobili” radni. Jeszcze raz proszę redakcję Waszej gazety, by upubliczniła zestawienie netto i brutto wydatków jakie muszą ponieść mieszkańcy gminy Mosina na utrzymanie burmistrza. Warto również sprawdzić ile zarabiają zastępcy burmistrza i sekretarz urzędu.
A Przemek bzyczy i bzyczy.
A ty jesteś ta niedouczona radna, że nie potrafisz czytać ze zrozumieniem? To zakres nauki w podstawówce?