Junek z Buku, Elegant z Mosiny i Pierdoła z Gądek.

Sytuacja na parkingu mosińskiego rynku – dialog (dawna epoka przedparkometrowa):

– A dzień dobry panu, witam pana, panie szanowny, daj pan dwa złote, tylko dwa złote na zupę zbieram, autka przypilnuję, co? Cały czas będę miał je na oku, nic mu się nie stanie i możesz pan iść spokojnie na zakupy, proszę pana (mimo rannej godziny gościu stara się robić wrażenie trzeźwego jak niemowlę).

W wyniku kontaktów grupy samorządowców z Ukrainy, będących efektem wieloletniej współpracy WOKISS i Towarzystwa „Ukraina-Polska- Niemcy”, w dniach od 7-10 kwietnia gościła w Wielkopolsce delegacja  z Ukrainy. W grupie 26 osób znaleźli się reprezentanci gmin i rejonów Obwodu Winnickiego, którzy wraz z dyrektorem WOKISS-  Maciejem Kozikiem pojawili się 9 kwietnia br. w Mosinie.

 …  Elegant z Mosiny wywodzi się na pewno z czasów Napoleona. To jest prawda i głowę mogę dać za to, bo słyszałem o tym bardzo wiele razy. A właściwie nigdy nie spotkałem się z inną interpretacją historii jego pochodzenia. Jak to było dokładnie już dzisiaj nie pamiętam, ale na pewno powstała ta legenda w tamtych czasach.

Poniższy tekst polecam czytać na głos, żeby lepiej wychwycić niuanse i piękno poznańskiej gwary. Pisownia oryginalna, bez konserwantów.

A w 2003 roku przytrafiła mi się taka oto przygoda. Zacząć trzeba od tego, że dzień wcześniej w podziękowaniu za dobrą współpracę, właścicielom hotelu w Poznaniu wręczyłem statuetkę Eleganta z Mosiny. Został z wielką radością ustawiony w recepcji, jak to się mówi, na widocznym miejscu. Miał być atrakcją turystyczną dla przyjezdnych.

Taka jest prawda, którą należy rozgłaszać wszem i wobec. Okazuje się, że nasz tytułowy bohater posiada bardzo bogatą historię swych narodzin. Jest to akurat ten wątek, który wzbudza wiele kontrowersyjnych emocji. Jak było naprawdę, jeszcze dokładnie nie ustaliłem, bowiem dopiero może przy pomocy Czytelników uda się ustalić jakieś niezbite fakty.

 – Pan mi się pyta, co wiem o Elegancie z Mosiny. U nas w domu on był od bardzo dawna. Bo ja, proszę pana, urodziłam się za Warszawą, tam mieszkaliśmy, a do Mosiny przeprowadziliśmy się krótko przed wojną w ‘39 roku.

Oto pierwsza opowieść o Elegancie z Mosiny. Jest niezwykle optymistyczna, tak z resztą jak pani Ewa, która mi ją kilka lat temu opowiadała w Sielinku.

„Skąd się wziął Elegant z Mosiny”.