Co jakiś czas pojawiają się kontrowersyjne pomysły, aby w naszej okolicy utworzyć strefę przemysłową lub uruchomić kopalnię. Pomysły te budzą zdecydowany sprzeciw społeczny, ale trzeba przyznać, że w pewnym sensie są to bardzo dobre pomysły. Rejon Mosiny i Puszczykowa to jedna wielka strefa przemysłu, ale turystycznego oraz niewyczerpana kopalnia pokładów wiedzy przyrodniczej i historycznej.

Cofnijmy się wstecz o niespełna 100 lat. Jest początek lat dwudziestych XX wieku. Teren dzisiejszego Wielkopolskiego Parku Narodowego przemierza Adam Wodziczko – profesor Uniwersytetu Poznańskiego, botanik, człowiek zaangażowany w ochronę przyrody, który jako pierwszy podjął starania o prawną ochronę tych terenów. Jako botanik bez trudności dostrzega unikatowe walory lasów, flory jezior i obszarów podmokłych. Jednak uwagę jego zwraca również niezwykle zróżnicowana i dobrze zachowana polodowcowa rzeźba terenu. Profesor szybko zdaje sobie sprawę z tego, że stanowi ona kluczowy walor przyrodniczy tego miejsca, które wkrótce nazywa „żywym muzeum form polodowcowych”.

W ostatnim czasie na łamach gazety poruszany był kilkukrotnie temat Zamku Klaudyny Potockiej. Miejsce to tajemnicze, zapewne głównie ze względu na brak dostępu, wzbudza obecnie większe zainteresowanie za przyczyną rozpoczętych prac konserwacyjnych. Można by się spierać o to czy jest on zamkiem czy pałacem jednak obecnie nie ma to większego znaczenia bo to co przetrwało do naszych czasów jest po prostu ruiną. Trudno to słowo przechodzi przez gardło i zdecydowanie budowla ta nie zasługuje na takie miano lecz na coś więcej. Z pomocą w znalezieniu odpowiedniej nazwy przyszedł jak to często bywa tak zwany „przypadek”, a dokładniej list w butelce znaleziony w gruzowisku podczas prowadzonych prac. Jego treść wyjawię w dalszej części.

Wiele osób zadaje sobie pytanie co było przyczyną dla jakiej powstał Wielkopolski Park Narodowy.

Ruszyły prace konserwatorskie ruin zameczku Klaudyny Potockiej na Wyspie Zamkowej nad Jeziorem Góreckim.

Zakończyła się pilotażowa edycja Certyfikacji Atrakcji Turystycznych Powiatu Poznańskiego. Uroczysty finał akcji odbył się 3 czerwca w Szreniawie w trakcie III Dnia Organizacji Pozarządowych.

Łącznie siedem atrakcji turystycznych z gminy Mosina oraz Puszczykowa uzyskało certyfikat rekomendowanej atrakcji turystycznej Powiatu Poznańskiego.

W Polsce tylko niewiele miejscowości może pochwalić się posiadaniem czynnych drezyn, które w tej chwili stają się dużą atrakcją turystyczną i historyczną. Mosina jest jednym z tych szczęśliwych miejsc, gdzie przejażdżka drezyną to okazja do radości i możliwość zwiedzania okolicy w nietypowy sposób.

Sobota, 22 kwietnia, była niewątpliwie dniem, który na długo zapisze się w pamięci nie tylko biegaczy. Tego dnia bowiem miała miejsce jedna z największych imprez sportowych w naszym regionie – „Król Parku”.

– Nie sądziłam, że będę na tak wspaniałym spotkaniu, jestem bardzo wdzięczna i bardzo, bardzo wzruszona.

– Z tych lekcji nie chciało się iść do domu.

– Bo to nie tylko były próby i występy, ale i wycieczki – do Kórnika końmi, do Czempinia starem pod plandeką…

– Słoń mi na ucho nadepnął, ale towarzyszyłam wszystkim imprezom i traciłam dech słuchając.

Te wzruszające słowa (i o wiele więcej), ze łzami w oczach wypowiedziane zostały 8 stycznia 2016 roku w Izbie Muzealnej w Mosinie, na wystawie poświęconej śp. Antoniemu Nadolnemu. Odbyła się ona z inspiracji Włodzimierza Gabrielskiego.

Kilka tygodni temu mosiński oddział Akcji Katolickiej zorganizował spacer po Wielkopolskim Parku Narodowym. Uczestnicy mieli okazję zobaczyć zameczek na Wyspie Zamkowej, na Jeziorze Góreckim. Jest on dobrze widoczny tylko wtedy, kiedy z drzew opadną liście.

Tematyka ukrytych, zaginionych skarbów to tematy zawsze aktualne i nośne medialnie. I nic w tym dziwnego, bowiem ludzka natura już taka jest, że nie tylko w tematach skarbów upatruje sensacji. Pojęcie skarbów to temat bardzo szeroki i wieloaspektowy. Dla jednych największym skarbem są zdjęcia osób ukochanych, dla innych pierścionek zaręczynowy czy obrączka ślubna. Jednakże jakby na sprawę nie spojrzeć, to zdecydowany prym wiodą tutaj wszelkiej maści poszukiwacze, którym nie zawsze przyświeca szczytny cel. Także w kwestii skarbu Greisera…