IPET dla dziecka z autyzmem w przedszkolu

Ramą do wszelkich działań planowanych i podejmowanych w kontekście zindywidualizowanego wsparcia dziecka z autyzmem na etapie wychowania przedszkolnego jest indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny. Idea wypracowywania i konstruowania IPET polega na wspólnym, zespołowym rozpoznaniu potrzeb dziecka, przeanalizowaniu ich i wskazaniu najistotniejszych płaszczyzn pracy z dzieckiem oraz wsparciem rodzica.

Poprawnie skonstruowany, na bazie dokonanej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, odpowiadający rzeczywistym rozpoznanym potrzebom dziecka i rodzica, indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny jest całościową ofertą dla dziecka i rodzica ze strony przedszkola. Niezwykle ważna przy planowaniu i podejmowaniu tych działań jest więc praca zespołowa nauczycieli, aby rozpoznanie potrzeb odbyło się maksymalnie trafnie.

Rozporządzenie MEN z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym szczegółowo wskazuje elementy, które musi zawierać indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny:

zakres i sposób dostosowania programu wychowania przedszkolnego;
zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia, w tym – w zależności od potrzeb na komunikowanie się ucznia z otoczeniem z użyciem wspomagających i alternatywnych metod komunikacji (AAC), oraz wzmacnianie jego uczestnictwa w życiu przedszkolnym;
formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane;
działania wspierające rodziców ucznia oraz – w zależności od potrzeb – zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi, innymi instytucjami oraz podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży, a w przypadku przedszkoli, innych form wychowania przedszkolnego, ze specjalnymi ośrodkami szkolno-wychowawczymi, młodzieżowymi ośrodkami wychowawczymi i młodzieżowymi ośrodkami socjoterapii;
zajęcia rewalidacyjne (zajęcia rozwijające umiejętności społeczne, w tym umiejętności komunikacyjne);
zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia;
w przypadku uczniów niepełnosprawnych – w zależności od potrzeb – rodzaj i sposób dostosowania warunków organizacji kształcenia do rodzaju niepełnosprawności ucznia, w tym w zakresie wykorzystywania technologii wspomagających to kształcenie;
w zależności od indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia wskazanych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego lub wynikających z wielospecjalistycznych ocen – wybrane zajęcia wychowania przedszkolnego lub zajęcia edukacyjne, które są realizowane indywidualnie z uczniem lub w grupie liczącej do 5 uczniów.

Prawidłowo skonstruowany indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny musi określać wszystkie wymienione w rozporządzeniu aspekty. Jeśli je, zawiera oznacza to, że spełnia wymagania formalne. Prawidłowo i trafnie skonstruowany indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny może być znaczącą podporą we właściwym włączaniu dziecka z autyzmem w środowisko przedszkolna. Zadbajmy więc o zespołowe konstruowanie programu w celu jak najtrafniejszego zaspokojenia potrzeb dziecka i rodziny.

Podstawa prawna

Ustawa z 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2019 r. poz. 1148 ze zm.).
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1578 ze zm.).

Aneta Żurek – ekspert portalu ePedagogika.pl