Ciągły niepokój i strach – czym jest Zespół Lęku Uogólnionego?

Odczuwanie ciągłego stresu i lęku, zamartwianie się o teraźniejszość i przyszłość, które trwa nieprzerwanie i nie jest związane z jakąkolwiek racjonalną przyczyną , wydarzeniem, które mogłoby takie myśli usprawiedliwiać, nie jest stanem prawidłowym dla zdrowego człowieka. Sprawdź, czy cierpisz na Zespół Lęku Uogólnionego.

Zespół Lęku Uogólnionego – czym jest schorzenie?

Uogólnione zaburzenia lękowe charakteryzują się długotrwałym występowaniem objawów. W przeciwieństwie do epizodycznych napadów lęku, chory stale cierpi z powodu lęku, niepewności, zamartwiania się. Objawy chorobowe powinny trwać nieprzerwanie przez minimum 6 miesięcy – wówczas diagnozowane są jako jednostka chorobowa. Dobry  psycholog Warszawa już podczas pierwszej konsultacji jest w stanie stwierdzić – po przedstawionych mu zachowaniach i odczuciach pacjenta – czy ma on do czynienia z epizodycznymi napadami lękowymi, czy jest to już Zespół Lęku Uogólnionego oraz jakie leczenie i terapię należy wdrożyć.

Przyczyny chronicznych zaburzeń lękowych

Niestety, nie stwierdzono jednej przyczyny warunkującej skłonności do zapadania na uogólnione zaburzenia lękowe. Może być ono skutkiem nagłego, traumatycznego zdarzenia, które odcisnęło piętno na psychice pacjenta. Jednakże chroniczne zaburzenia lękowe mogą również dotknąć daną osobę bez wystąpienia wyraźnego, inicjującego bodźca. Na rozwój lęku uogólnionego bez wyraźnej przyczyny, narażone są w szczególności osoby:

• uwarunkowane genetycznie (w rodzinie zdiagnozowano uogólnione zaburzenia lękowe),

• narażone na ciągły stres,

• cierpiące na zaburzenia w układzie hormonalnym, podwzgórzowo- przysadkowym, limbicznym.

Zespół Lęku Uogólnionego – czy to tylko lub aż strach?

Oprócz samego lęku i niepokoju, w zespole lęku uogólnionego występuje szereg dodatkowych objawów, głównie ze strony układu nerwowego, do których zaliczyć należy przed wszystkim:

• problemy ze snem i koncentracją,

• zaburzenia pamięci,

• zmęczenie i drażliwość,

• wzmożone napięcie mięśniowe i niepokój ruchowy,

• kołatania serca,

• nudności,

• nadmierne pocenie się.

Osoba cierpiąca na zespół lęku uogólnionego jest nadmiernie strachliwa, zbyt intensywnie – w stosunku do osoby zdrowej – reaguje na nagle pojawiające się bodźce dźwiękowe, wizualne czy ruchowe.

Uogólnione zaburzenia lękowe – choroba samodzielna?

Zespół Lęku Uogólnionego jest schorzeniem, które często współistniej z innymi problemami i schorzeniami natury psychicznej. Samodzielnie choroba występuje w maksymalnie 26 % diagnozowanych przypadków. Chorzy często wpadają w depresję lub miewają epizody depresyjne. Oprócz stałego lęku dotykają ich napady lęku panicznego, w przypadku zaburzeń spowodowanych konkretnym zdarzeniem – mogą występować objawy zespołu stresu pourazowego. Cierpiący na chroniczne zaburzenia lękowe często są osobami uzależnionymi (alkoholizm), stroniącymi od kontaktu ze społeczeństwem (fobia społeczna).

Jak poradzić sobie z leczeniem Zespołu Lęku Uogólnionego?

Uogólnione zaburzenie lękowe jest stanem chorobowym , które wymaga wdrożenia odpowiedniej, zindywidualizowanej psychoterapii wraz ze wsparciem farmakologicznym .Terapia najczęściej bazuje na nurcie poznawczo – behawioralnym, które nacelowane jest na poznanie przyczyny zaburzenia lękowego i wypracowanie zachowań przeciwdziałających występowaniu objawów chorobowych. Pacjent musi przed wszystkim zrozumieć swoje przekonania wywołujące lęk oraz wypracować ich inną interpretację.

Leczenie Zespołu Lęku Uogólnionego

Terapia często wymaga wdrożenia dodatkowego wsparcia lekami. Do procesu czasowo mogą wprowadzone zostać benzodiazepiny (ich długotrwale stosowanie może działać uzależniająco i wzmóc napady lękowe). Podstawowymi jednak lekami, jakie zazwyczaj wdrażają psychoterapeuci, są leki przeciwdepresyjne, które mają za zadanie poprawić percepcję osoby chorej i zmienić jej podejście do rzeczywistości – wykorzystywane są głównie selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub inhibitory monoaminooksydazy. W terapii stosuje się ponadto leki przeciwhistaminowe, buspiron, neuroleptyki i betablokery.

Chronicznie odczuwany lęk jest stanem, który bezpośrednio wpływa na codzienne funkcjonowanie człowieka i powoli wyniszcza organizm, który staje się podatny na choroby somatyczne. Jeśli odczuwasz codzienny strach przed zwykłym życiem, powinieneś zgłosić się do specjalisty, który zdiagnozuje problem i wdroży odpowiedni proces terapeutyczny.