Jest taka szkoła… INNOWACYJNA!

Jest taka szkoła… Szkoła, w której pomimo obliczeniowych pomyłek, poniżania prestiżu zawodu nauczyciela i obniżania wartości jego pracy – pracuje się ciężko, żmudnie i długo czeka się na efekty tej pracy. W tej szkole, jak i każdej innej.

Szkoła Podstawowa „Pod Lipami” w Krosinku

Dzieci… Podmiot działań wychowawczych szkoły – w suchej definicji. A tak naprawdę jedyni szczerzy sędziowie, niestrudzeni poszukiwacze, eksperymentujący wynalazcy, pomysłowi twórcy, spontaniczni artyści.

Może czytający to nauczyciel pomyśli o swoich uczniach: „Niemożliwe, to przecież leniwi rekruci, których do pracy trzeba zmuszać”. Ale „… jeśli pozwolicie rozwinąć się swobodnej działalności, jeśli potraficie użyczyć sercu trochę ciepła promykiem słońca, który wzbudzi zaufanie i nadzieję, przezwyciężycie przymusową robotę rekruta i wasza praca będzie miała stuprocentową wydajność. Ten promyk słońca, to cały sekret nowoczesnej szkoły…” (Celestyn Freinet „Gawędy Mateusza”).

Wśród wielu obowiązków i praw nauczyciel ma możliwość podjęcia się wprowadzenia w swojej placówce innowacji pedagogicznej. INNOWACJA (z łaciny: odnowienie) to nowatorskie rozwiązania programowe, organizacyjne lub metodyczne, mające na celu poprawę jakości pracy szkoły.

Jej podstawę prawną znajdziemy w Ustawie o Systemie Oświaty, Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu oraz Karcie Nauczyciela.

Etapy wprowadzenia innowacji to w pierwszej części głównie dokumenty, uzyskiwanie zgody. Jednym z głównych punktów całej procedury jest rejestracja innowacji przez Kuratorium Oświaty.

Ktoś mógłby zadać pytanie: „Po co?” Otóż pozytywnych skutków wdrożenia innowacji jest wiele i można ich doszukać się na poziomie uczniów, nauczycieli, rodziców, szkoły, organu prowadzącego i innych.

Plan działań wychowawczych Szkoły Podstawowej „Pod Lipami” w Krosinku od wielu lat przewiduje przygotowanie przez uczniów klasy I przedstawienia jasełkowego. W tym roku jestem wychowawcą klasy Ia. Wspólnie z katechetką, uczniami i rodzicami przygotowaliśmy „Jasełka misyjne”. Ich odbiór wzbudził zachwyt wśród publiczności, wiele pytań i zaciekawienia tematem wśród uczniów, a we mnie takie emocje, iż postanowiłam pogłębić go w dalszych działaniach z moimi uczniami. Zauważyłam więc potrzebę zmiany i kontynuowania wątku misyjnego. Stąd pomysł innowacji „Misja na pięć”.

Jej przewidywane efekty to:

uczeń zna nazwy kontynentów,
utożsamia kolory różańca misyjnego z kontynentami,
zna pięć modlitw misyjnych,
kojarzy ludność, muzykę, tańce, potrawy i położenie pięciu kontynentów misyjnych.

Po pracy „biurowej”, kompletowaniu dokumentacji z ogromną dumą przyjęłam wiadomość, iż nasza innowacja pedagogiczna została zarejestrowana przez Kuratorium Oświaty w Poznaniu pod numerem WKWiO.5361.2.4.2012.

W chwili obecnej za nami już dwa spotkania:

– spotkanie 1: poinformowanie uczniów o tematyce innowacji, jej przebiegu, celu, sprawdzenie w postaci quizu ich dotychczasowej wiedzy o kontynentach,

– spotkanie 2: zwiedzamy Azję. Ubrani na żółto lub przebrani za skośnookich albo karateków wyjaśniliśmy sobie przypisany Azji kolor misyjny, nauczyliśmy się modlitwy misyjnej, dokładniej poznaliśmy postać świętego Józefa, patrona naszej szkoły oraz wykonaliśmy tematyczną kartę pracy, pracowaliśmy z mapą, dokładniej zwiedziliśmy Indie, Rosję i Chiny, tańczyliśmy do chińskiej muzyki, obejrzeliśmy bajkę „Wilk i zając”, jedliśmy ryż pałeczkami oraz ciasteczko z wróżbą, popijając herbatę.

Przed nami cztery wędrówki po kolejnych kontynentach oraz spotkanie ewaluacyjne z rodzicami. Jako prowadząca bawiłam się znakomicie. Po dociekliwych pytaniach moich Pierwszaków „kiedy kolejny czwartek z innowacją?” podejrzewam, że oni też bawili się wspaniale!

Kropka