Archiwum autora

Niektórzy powiedzą, że to deszczowy poranek spotęgował moje wrażenie smutku i bezsilności. Ale jeśli rozmowa z dyrektorką Szkoły Podstawowej w Krosinku i poznanie realiów, z którymi przyszło jej się zmierzyć przytłoczyła mnie, osobę postronną, to co czują pracownicy, uczniowie i ich rodzice, dla których ta szkoła to niemalże drugi dom?

Czy zmniejszyły się potrzeby Ukraińców? – Nie, skończył się nasz zapał – odpowiada z goryczą Przemek. – Jesteśmy krótkodystansowcami: dajemy z siebie wszystko na starcie, ale nie możemy dobiec do mety. A problemy się piętrzą.

Część osób na zdjęciu szeroko się uśmiecha. U niektórych widać spore przejęcie – w końcu obecność aparatu fotograficznego w 1941 roku to nie codzienność. Patrząc na tą czarno-białą fotografię nikt by nie przypuszczał, jak straszną historię przeżyje chwilę później ta rodzina: Rozalia i Ignacy Hoffa z Rogalinka wraz z dziećmi.

Wieloletnie starania, petycje, plany i wreszcie: jest! 18 marca Gmina Mosina uzyskała decyzję o pozwoleniu na budowę Skateparku w Mosinie przy ulicy Harcerskiej.

Dziś, 6 kwietnia w Muzeum Martyrologii Wielkopolan – Forcie VII w Poznaniu odbyła się uroczysta inauguracja miesiąca pamięci narodowej. Nasza redakcja miała w uroczystościach spory udział.

W charakterystycznym dla krajobrazu Puszczykowa budynku dawnej restauracji Nova od września znów jest głośno i dużo się dzieje. Działa tam Collegium Artes – szkoła podstawowa, prowadzona w autorskim stylu przez jej założycielkę i dyrektorkę, Krystynę Czachor.

Dzień przed spotkaniem przeszukałam portal gazeta-mosina.pl i natrafiłam na wywiad z 2014 roku z ówczesnym członkiem Zarządu Osiedla nr 6 w Mosinie oraz kandydatem na radnego w wyborach samorządowych, które miały odbyć się za miesiąc. Dominik Michalak miał wtedy 24 lata, dużo zapału i bardzo idealistyczne podejście do samorządu.

– Tymon, skąd Ci ludzie się tu wzięli? Skąd ten tłum?
– Nie mam pojęcia. Ale się przydadzą!

Niedzielne popołudnie, godzina 15. Pod siedzibą firmy Foodmania przy ulicy Krasickiego w Mosinie ruch jak w popołudniowym szczycie komunikacyjnym. Podjeżdżają auta osobowe, niektóre z przyczepkami. Inni maszerują z siatkami lub skrzynkami, pojawiając się znikąd. Większość w dresach, bo przyszli do pracy. Pomóc. Mogą, bo mieli to ogromne szczęście, że obudzili się dziś rano w swoich ciepłych łóżkach, z dachem nad głową. Czyli mieli dużo więcej niż ci, dla których tu przyszli.

Pospolite ruszenie wokół pomocy uchodźcom zadziwiło wszystkich. Ogrom pomocy, dobrych intencji, zbiórek (zarówno pieniężnych, jak i rzeczowych), udostępniania własnych domów, dzielenia się absolutnie wszystkim, co możemy dać od siebie chwyta za serce i ogromnie wzrusza.

Minęły już cztery miesiące od wniosku mieszkańców w sprawie autobusów, dojeżdżających do dworca PKP w Puszczykówku. Sytuacja niewiele zmieniła się od tego czasu.

Butelki, szyby, złom, pobite kafle, gruz, odpady medyczne, kineskopowe telewizory, azbest, wykładziny… Nie, to nie relacja z mosińskiego PSZOK-u, ale szczyt góry odpadów, odnalezionych przez Wolontariat WPN w odległości około 100 metrów od szpitala w Ludwikowie. Kiedy natrafili na to „znalezisko” latem 2020 roku, oszacowali ich wagę na około 5-10 ton. Dziś już wiemy, że nie docenili ilości odpadów, które zdążyły już wrosnąć w las – było ich nieco więcej, bo… 27 ton.

Jak pisaliśmy wczoraj, Komenda Miejska Policji w Poznaniu poinformowała o poszukiwaniach mężczyzny z Mosiny. Wciąż go nie odnaleziono. Dziś lasy przeczesuje 35 strażaków i policjantów.