Bohaterem dzisiejszego odcinka jest orzech włoski (łac. Juglans regia). To drzewo właściwie nie rośnie u nas dziko, ale występuje tak powszechnie na naszych ogrodach lub w parkach, że nie powinno być problemu z jego znalezieniem. Orzech włoski dla większości to przede wszystkim orzechy dojrzewające jesienią, które chętnie chrupiemy czy wykorzystujemy do wypieków i sałatek. A tymczasem jego liście oraz zielone, niedojrzałe orzechy mają moc leczniczą i dają się wykorzystać w różnoraki sposób.

W dzisiejszym numerze zajmiemy się ziołem o zabawnej nazwie Bluszczyk kurdybanek. Dla wielu osób to z pewnością uporczywy chwast, ale zapewniam, że zamiast przeklinać bluszczyk podczas pielenia ogródka, lepiej wypełnić nim koszyk i przystąpić do suszenia lub przetworzenia go w inny sposób.

W dzisiejszym ziołowym odcinku chciałabym przekonać Państwa, że popularny chwast jakim jest mniszek lekarski, to fantastyczna i niedoceniana roślina. Zacznę od nazwy. Otóż nazwa mniszek lekarski czy mniszek pospolity jest taka właśnie, ponieważ kiedy już przekwitnie i nasiona polecą w świat, to pozostałość po kwiatach wygląda jak ogolona głowa mnicha (takiego mnicha z przeszłości).

Witam Państwa w kolejnym ziołowym odcinku. Tym razem tematem będą pączki, ale nie te słodziutkie z cukierni, lecz te, które ofiaruje nam natura. Chodzi o pączki drzew. Dla wielu z nas pączki drzew to tylko początek zielonych liści czy kwiatów. To jednak nie cała prawda o pączkach, bowiem są one również źródłem zdrowia, a także mogą wspomóc leczenie wielu schorzeń.

W pierwszym tegorocznym ziołowym odcinku chciałabym skupić się na winie i ziołach. Napoje powstałe w wyniku połączenia tych dwóch składników mogą być bardzo pomocne w leczeniu niektórych schorzeń. Takie ziołowe winka wzmacniają serce, nerki i inne organy wewnętrzne, poprawiają przemianę materii, dodają sił, pomagają w bólach i kłopotach z zaśnięciem.

Witam Państwa serdecznie po przerwie. Mam nadzieję, że nie gniewacie się na mnie i obiecuję, że więcej przerw nie będzie. Nie ukrywam, że liczę na to, że czytacie Państwo moje artykuły. Wierzę również, że nie są niepotrzebną pisaniną, lecz nakłaniają i zachęcają Państwa do tego, by samemu sobie pomóc, bez chodzenia do apteki i wydawania worka pieniędzy.

Nadeszła jesień. I tak oto po owocach bzu czarnego przyszedł czas na owoce śliwy tarniny. Zbierając tarki pamiętajmy o porządnej kurtce, której rękawy ochronią nas przed licznymi kolcami na gałęziach. A teraz kilka słów co, gdzie, jak i po co…

W czerwcowym numerze gazety pisałam o kwiatach czarnego bzu i mam nadzieję, że znaleźliście Państwo kwitnące krzewy i wykorzystaliście któryś z podanych przepisów. W niniejszym odcinku chciałabym wrócić do tego krzewu, ale tym razem celem będą owoce czarnego bzu. Kwiaty już dawno przekwitły i na gałęziach pojawiły się czarne kulki, które lśnią w słońcu jak perełki. Wielu ludzi sądzi, że owoce czarnego bzu są trujące, ale to nieprawda. Wręcz przeciwnie, te owoce to samo zdrowie.

W dzisiejszym odcinku chciałabym zachęcić Państwa do poznania, zbioru i stosowania koniczyny łąkowej. Nie wszyscy wiedzą bowiem, że ta powszechnie znana roślina posiada działanie lecznicze. Przyznam, że sama nie przypuszczałam, że koniczyna jest taką super rośliną. A zatem do rzeczy.

Czarny bez, dziki bez, bez lekarski, hyćka, holunder, bzowina – to nazwy przepięknie kwitnącego i intensywnie pachnącego krzewu, który możemy znaleźć przy domostwach, na brzegach lasów, w zaroślach i na nieużytkach. To właśnie ten moment, w którym kwitnie. Chciałabym zarazić Państwa moją słabością do tego cudnego krzewu i dlatego tym razem w moim „kąciku ziołowym” przedstawiam właściwości i sposoby na wykorzystanie tych aromatycznych baldachów.