Archiwum autora

Kontynuując spacer przez Wielkopolski Park Narodowy, podążamy dalej trasą im. Adama Wodziczki. Minąwszy Jeziora Kociołek i Skrzynka, albo raczej dwie „skrynice”, którym poświęcony był poprzedni artykuł niniejszego cyklu, docieramy do Jeziora Góreckiego. Po pokonaniu stromego zejścia stajemy na tarasie widokowym, zlokalizowanym tuż przy samej linii brzegowej. Naszym oczom ukazuje się wyspa zwana Zamkową. Baczny obserwator dostrzeże w oddali drugą wyspę, a jeszcze dokładniejszy zauważy, że wyspa ta została… skradziona!

W poszukiwaniu wiedzy o dawnych czasach dotarliśmy do Osowej Góry. Tędy wkroczyliśmy na teren Wielkopolskiego Parku Narodowego i w jego głąb udamy się dalej szlakiem Adama Wodziczki. Biegnie on wzdłuż trzech jezior – Kociołek, Skrzynka i Góreckiego. W tym artykule poszukamy legendarnych skarbów ukrytych w Jeziorze Kociołek. Skarbów przeszłości, ukrytych w jego nazwie.

W artykule „Czy Mosina coś znaczy”, zapowiedzieliśmy serię artykułów mających na celu odkrycie pradziejów Mosiny i jej okolic. Pracę związaną z ich odsłanianiem przyrównaliśmy do budowy mostu między teraźniejszością a przeszłością, a że niedawno rozpoczęła się budowa przeprawy przez Wartę, jesteśmy tym bardziej zobowiązani do kontynuacji tej serii.

Deszcz, który na szczęście zaczął ostatnio padać, podlał ogródki i napełnił beczki postawione pod rynny. Nie zmienił on jednak dramatycznej sytuacji hydrologicznej. Susza ma się w najlepsze, a zapowiadane na kolejne dni opady też prawdopodobnie za wiele nie zmienią. Na Kanał Mosiński przykro patrzeć. Między bujną roślinnością wodną wije się strużka, która przypomina, że w tym zagłębieniu terenu znajdowała się rzeka. Czy jest ona w ogóle potrzebna, czy jest ona jedynie źródłem problemów?

Podróż, wyprawa, przygoda… gdzie ją znaleźć, dokąd pojechać? Wielu z nas zastanawia się nad tym jak spędzić ten wakacyjny czas. Gdzie znaleźć ciszę i spokój? Obecna sytuacja ograniczyła mocno możliwości wyjazdów. Większość z nas zostanie w Polsce. Nad morzem tłumy, w górach podobnie, trudno znaleźć wolne miejsce nie wspominając o rozsądnej cenie. Co wtedy?

Przełomem Dunajca płynęło wiele osób. Wśród nich było z pewnością wielu poznaniaków. Ale czy poznaniacy płynęli kiedyś Przełomem Warty? A tak, bo i poznaniacy mają swój przełom. Poznański Przełom Warty rozciąga się od Mosiny do Obornik i łączy ze sobą dwie pradoliny; Warciańsko-Odrzańską i Toruńsko-Eberswaldzką. Tak według podziału fizjograficznego nazywa się ta wąska dolina rzeczna, którą płynie Warta.

Jaką nadać formę swojej pracy? Jaką zastosować technikę, jak zaplanować kompozycję, aby najlepiej przekazać treść? Takie pytania zadaje sobie z pewnością wielu artystów, stojąc przed sztalugą ubraną w śnieżnobiałe płótno. W takich sytuacjach, na dobrą radę ze strony pani Lucyny Smok, już od dwudziestu lat, mogą liczyć wszyscy tworzący w Pracowni Artystycznej w Rogalinku.

Co właściwie znaczy to słowo, którego używamy na co dzień do określenia nazwy naszego miasta? Jak każde słowo musi mieć jakieś znaczenie, gdyż zostało utworzone przez ludzi zamieszkujących tu przed nami. Skądś musi ono pochodzić i zanim dotarło do nas w znanej nam postaci, przebyło z pewnością długą drogę.

Zimy w tym roku nie widać. Gdzieś się ukryła, lub przyjść zapomniała. Niemal wiosenna pogoda sprzyja spacerom po Wielkopolskim Parku Narodowy. Uśpiona jeszcze przyroda, wprowadza spacerowiczów w trochę senny i melancholijny nastrój. Zachęca ich do zatrzymania się, zamyślenia i spokojnego podziwiania widoków. Ruiny pałacu Klaudyny Potockiej, nawet w tej chłodnej odsłonie są bardzo atrakcyjne. Można je podziwiać z ławeczki, ustawionej nad brzegiem jeziora Góreckiego, bądź z pobliskiego tarasu widokowego.

Wczoraj, w Mosińskim Ośrodku Kultury odbyła się oficjalna część uroczystości upamiętniających 101 rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę.

Gdzieś nad rzeką Wartą w Rogalinku, wśród łąk stoi kościół bez dachu i bez ścian. O jego istnieniu świadczy kamienny ołtarz, figura Matki Bożej tzw. Pani Warty oraz kilka rzędów drewnianych ławek, które zostały tu ustawione w ostatnim czasie.

Sierpień to miesiąc żniw, których zakończenie jest radośnie świętowane przez mieszkańców wsi podczas tradycyjnych dożynek. Znowu przy drogach pojawią się wesołe słomiane pampry wykonane z balotów, a polne ścierniska przypomną nam o kończącym się lecie i zbliżającej jesieni. W ten naturalny rytm życia wpisane jest święto, które obchodzimy 15 sierpnia. W tym dniu świętujemy kilka wydarzeń, ale wszystkie one związane są z jedna osobą – Maryją.

Paradoksalnie artykuł opublikowany w poprzednim numerze Gazety pt. „Debatując o wodzie” stał się jeszcze bardziej aktualny. Niestety susza postępuje o czym świadczy nie tylko dramatycznie niski poziom wody w Warcie, odkrywający przed nami skarby zalegające na jej dnie, ale również liczne pożary pól i lasów, z którymi mieliśmy ostatnio do czynienia. Tak właśnie natura daje nam znać, że trzeba przestać debatować, a zacząć w końcu działać.